Geschichte

Die Gründung des Salzbergwerks in Kłodawa ist mit gravimetrischen Untersuchungen in der Umgebung von Kłodawa verbunden, die bereits in den 30. Jahren des letzten Jahrhunderts angefangen haben. Die Untersuchungen ergeben, dass sich in dieser Gegend relativ nah an der Erdoberfläche ein gewaltiger Salzstock befindet.
Der Zweite Weltkrieg unterbricht die Untersuchungen für mehrere Jahre. Nach dem Kriegsende werden sie wieder aufgenommen und erlauben es, den Umriss von großen Steinsalz- sowie Magnesium-Kaliumsalz-Strukturen festzustellen.
Der Bau eines Bergwerks und einer Kalisalzverarbeitungsanlage im Mittleren Bereich des Salzstocks beginnt. Während der Bauarbeiten stellt es sich heraus, dass die Lagerstätten hauptsächlich Steinsalz enthalten, während Magnesium-Kaliumsalze in geringeren Mengen vorhanden sind. Die ersten Tonnen Steinsalz werden 1956 abgebaut. Im Jahr 1958 wird infolge einer Änderung des Produktionsprofils die bisherige Bezeichnung der Anlage geändert. Es entsteht ein neues Unternehmen das Salzbergwerk „Kłodawa“. Die Anlage sollte 450 Tausend Tonnen Salz pro Jahr abbauen, dieses Produktionsniveau erreicht sie Ende der 1960er Jahre.
Die 1970er Jahre bringen mit sich eine Erweiterung des Bergwerks – die Produktion übersteigt damals 1 Million Tonnen pro Jahr.
Der größte Kunde eines Salzbergwerks sollte die Industrie sein. Mit der Wirtschaftsflaute in den späten 1980er und frühen 1990er Jahren sinkt aber auch die Nachfrage nach Salz, was zu einem Rückgang der Produktion im Salzbergwerk „Kłodawa“ führt.
Heutzutage ist das Bergwerk der größte inländische Produzent von Steinsalz. Der Abbau erfolgt nach dem traditionellen bergmännischen Verfahren, das es ermöglicht, die natürlichen Eigenschaften des Kłodawa-Salzes schonend zu erhalten. Die Endprodukte werden in einem mechanischen Verfahren aufbereitet, ohne die Anwendung von chemischen Prozessen.

Gerne stellen wir Ihnen die Zeittafel

zu der Geschichte des Salzbergwerks „Kłodawa” vor:

Historia Kłodawa

1946 r.

Państwowe Przedsiębiorstwo Poszukiwań Nafty rozpoczyna wiercenie pierwszego otworu badawczego „Kłodawa 1” o głębokości 682 m.

1949 r.

Podjęcie uchwały przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów o budowie kopalni i zakładu przeróbczego soli potasowo-magnezowych o zdolności produkcyjnej 25 000 MG (26 października 1949r.) utworzenie Dyrekcji Budowy Zakładów Soli Potasowych w Wełnowcu z kierownictwem budowy w Kłodawie.

1951 r.

Rozpoczęcie głębienia szybu nr 1 (Michał) oraz budowa bocznicy kolejowej o długości 3 km.

1952 r.

Rozpoczęcie głębienia szybu nr 2 (Barbara) z przeznaczeniem na szyb wentylacyjny.

1953 r.

1-go stycznia Zakład Budowy Kopalni w Kłodawie uzyskuje samodzielność i zostaje przemianowany na Przedsiębiorstwo Budowy Kopalni Kłodawa. Opracowanie pierwszej dokumentacji geologicznej złoża soli potasowo-magnezowej oraz rozpoczęcie rozpoznania złoża wyrobiskami chodnikowymi na poziomie 450m, zamontowanie maszyny wyciągowej na szybie nr 1.

1955 r.

Funkcję Inwestora Centralnego przejmuje Ministerstwo Przemysłu Chemicznego a Inwestora Naczelnego – Zarząd Przemysłu Solnego w Krakowie.

1955 r.

Uruchomienie urządzeń wyciągowych szybu nr 2.

1955 r.

Rozpoczęcie drążenia wyrobisk górniczych na poziomie 600m rozpoczęcie budowy budynków: administracyjnego, ambulatorium i portierni.

1956 r.

Wprowadzenie transportu konnego do odstawy urobionej soli.

1956 r.

Uruchomienie prowizorycznego zakładu przeróbczego o zdolności przemiałowej 30 ton/h.

1957 r.

Ukończono i oddano do użytku urządzenia wyciągowe szybu nr 2. Rozpoczęcie produkcji soli kamiennej. Kopalnia osiąga produkcję roczną na poziomie 25 000 ton.

1958 r.

Połączenie Zakładów Soli Potasowych z Przedsiębiorstwem Budowy Kopalń i utworzenie Kopalni Soli „KŁODAWA”.

1959 r.

Uruchomienie zakładu przeróbczego przy szybie nr 2.

1960 r.

Kopalnia wyprodukowała 114 181 ton soli.

1960 r.

Rozpoczęcie produkcji soli kamiennej na eksport (w roku 1960 wyeksportowano 7.117,5 tony). Rozpoczęcie prac nad wdrożeniem do transportu dołowego lokomotyw akumulatorowych oraz budową trakcji ślizgowej.

1966 r.

Otwarcie Stacji Ratownictwa Górniczego.

1967 r.

Oddanie do ruchu szybu wentylacyjnego nr 3 (Chrobry) zgłębionego do poziomu 543m.

1968 r.

Na koniec roku zdolność produkcyjna kopalni wynosiła 750 tys. ton soli kamiennej rocznie.

1968 r.

Nadano imiona istniejącym trzem szybom: Michał – na cześć budowniczego kopalni i pierwszego dyrektora inż. Michała Białego, Barbara – imię patronki górników, Chrobry – z okazji obchodzonego w 1966r. 1000-lecia Państwa Polskiego.

1970 r.

Kopalnia wyprodukowała 880 000 ton soli.

1973 r.

Wycofanie transportu konnego i całkowite przejście na transport elektryczny i akumulatorowy.

1976 r.

Od początku istnienia kopalni wydobyto już 10 milionów ton soli.

1978 r.

Zjednoczenie Kopalnictwa Surowców Chemicznych i Dyrekcja kopalni podejmują decyzję o budowie i udostępnieniu do eksploatacji złoża w interwale głębokości 600-750m w sierpniu 1978r. Rada Ministrów podjęła uchwałę nr 120, która przewidywała rozbudowę kopalni do wydobycia 1,5 mln ton soli kamiennej rocznie.

1979 r.

Rozpoczęcie robót poz. 750m w polu nr 2.

1980 r.

Rozpoczęcie drążenia szybu ślepego północnego od poziomu 525m do poziomu 750m.

1982 r.

Rozpoczęcie robót udostępniających poziom 750m w polu nr 3.

1988 r.

Zdolności produkcyjne rosną. Kopalnia wydobyła 1 244 787 ton soli. Niestety, od tego czasu, w związku z pogłębiającym kryzysem gospodarczym, wydobycie soli spadło i oscyluje w granicach 600 do 700 tys. ton rocznie.

1992 r.

Początek eksploatacji z poziomu 750m w polu nr 2.

1997 r.

Od tego roku organem założycielskim kopalni jest Minister Skarbu Państwa. Kopalnia ma status Przedsiębiorstwa Państwowego.

1998 r.

Uruchomienie ciągu paletyzowania worków 50 kg.

2004 r.

Przekształcenie Przedsiębiorstwa Państwowego Kopalnia Soli „KŁODAWA” w Spółkę Akcyjną (Jednoosobową Spółkę Skarbu Państwa).

2004 r.

Poświęcenie oraz pierwsze udostępnienie do zwiedzania Kłodawskiej Podziemnej Trasy Turystycznej na poziomie 600m.

2007 r.

Pierwszy w historii kopalni podziemny koncert muzyczny. Filharmonicy z Filharmonii Kaliskiej oraz solista skrzypek Dmitrij Vasiljew zagrali „Cztery pory roku” Antonio Vivaldiego. Wydarzenie to zostało odnotowane w Księdze Rekordów Guinnesa jako koncert na największej głębokości.

2007 r.

Wpisanie Kłodawskiej Podziemnej Trasy Turystycznej oraz wybranych stanowisk geologicznych do Rejestru Zabytków.

2007 r.

Uruchomienie nowego ciągu technologicznego do produkcji lizawek solnych o zdolności produkcyjnej 50 ton na dobę w systemie 2 zmianowym.

2009 r.

Uruchomienie nowej, nowoczesnej, wysokowydajnej linii produkcyjnej do pakowania soli spożywczej w opakowania 1,0 oraz 1,1 kg typu „stabilopack”.

2010 r.

Przekazanie przez Ministerstwo Skarbu Państwa 85% akcji spółki do Agencji Rozwoju Przemysłu S.A.

2011 r.

Modernizacja linii produkcyjnej do paletyzowania lizawek solnych dla zwierząt.

2015 r.

Rozbudowa hali do magazynowania soli drogowej luzem nr 1a.

2017 r.

Wprowadzenie do eksploatacji maszyn wiertniczych Mine Master.

2018 r.

Uruchomienie nowoczesnej, wysokowydajnej linii produkcyjnej do pakowania i paletyzowania soli w workach 25 kg (zdjęcie wykonane w trakcie realizacji inwestycji).

2018 r.

Uzyskanie koncesji na wydobywanie soli kamiennej i soli magnezowo-potasowej jako kopalin towarzyszących ze złoża „Kłodawa 1”. Licencja udzielana jest na okres od 01.04.2019 do 01.04.2052 (33 lata).

2019 r.

Budowa hali do magazynowania soli drogowej luzem – pojemność około 30 tys. ton.

2019 r.

Uruchomienie dwóch kolejnych linii produkcyjnych do pakowania i paletyzowania soli spożywczej w opakowaniach typu „stabilopack” (zdjęcie wykonane w trakcie realizacji inwestycji).

2019 r.

Podsumowanie 70 lat istnienia Kopalni.

 

2020r.

Uruchomienie nowej kruszarni na dole kopalni.

2023 r.

test